Kaybolduk rüzgarın uğultusunda;
Sen yeni hayaller peşinde ben senin sürgününde.
Senin gitmene alıştım da terk etmeni anlayamadım.
Yine mutluluğa teğet mi geçtim bilmeden.
Yine mi geç kaldım son trene.
Yine mi anlatamadım derdimi kimseye.
Susuyorum artık, her şeyi içime atıyorum ne varsa.
Resim çekinmiyorum ve resmini asmıyorum duvarlara,
Yalnızlık biriktiriyorum odamda kendime yetesilik.
Kızgın değilim kimseye ya da kırgın,
Ümitsizim sadece yarından ve yarınımdan
Boğulur muyum en sığ sularda; yoksa,
Yanar mıyım mum ateşinde.
Sen yoksun artık, kafamda soru işaretleri var.
Gidişini hangi ünlemlere sorsam bilmem.
Bir virgül atıp devam mı etsem.
Yoksa bir nokta koyup yeniden mi başlasam?
Aslında seni bu kadar çok sevmemeliydim.
Ve seni bu kadar yüceltmemeliydim kalbimde,
Kendimden biri sanmıştım seni, masum, çocuksu,
Ta derinden gelen sıcak bir tebessüm….
Kabul yanıldım, aldandım.
Çocuk kaldım aşka, büyüyemedim.
Anlayamadım; çok kolay kandırdın beni,
Ve aldın elimden şekerimi…
Uğraştım olmadı, savaştım olmadı.
Seninle açan gülüm bir türlü solmadı.
Her sağnak yağmurda ıslandım iliklerime dek.
Bendeki seni yağmurlar götürsün diye.
Yeni hayaller kurdum içinde senin olmadığın.
Ama ne yaptıysam yerin dolmadı.
Sensizliğe alışamadığım,
Aşkı beceremediğim,
Seni unutamadığım gibi.
Yokluğunu varsayamadım.
C.tesi Nis. 05, 2008 11:21 pm
